Gdy kluczowe przekonania co do siebie nie są przyjemne ("jestem bezwartościowy", "jestem słaby", "nie zasługuję na miłość", "dla nikogo nie jestem ważny", "jestem zły" itd.), podejmujemy działania zaradcze. Najczęściej - gdy nie mamy wsparcia profesjonalisty od funkcjonowania ludzkich myśli i emocji - te kroki zaradcze są jedynie umocnieniem negatywnych kluczowych przekonań o sobie. Nazywamy je strategiami kompensacyjnymi. Krótkoterminowo pomagają radzić sobie z przykrymi konsekwencjami złego myślenia o sobie, lecz długoterminowo to niekorzystne myślenie umacniają. Najczęstszymi strategiami kompensacyjnymi są:
- unikanie konfrontacji z niesprzyjającą sytuacją,
- unikanie bliskości z ludźmi,
- perfekcjonizm,
- nadmierne poczucie odpowiedzialności,
- unikanie negatywnych emocji,
Dysfunkcyjnymi strategiami kompensacyjnymi są także skrajne przeciwności powyższych postaw, a więc unikanie odpowiedzialności, zachowania autorytarne itd.
Więcej: J. Beck (2005), Terapia poznawcza.
Ciekawy wpis
OdpowiedzUsuń